آیا پسوریازیس واگیردار است؟

بیماری پسوریازیس موجب ضایعات قرمز و پوسته دهنده در سطح پوست می شود. در پاسخ به این سوال که آیا پسوریازیس واگیردار است یا خیر؟، باید گفت این بیماری مسری نیست. شما با لمس نواحی درگیر بیماری پسوریازیس در فرد مبتلا به این بیماری دچار نخواهید شد. پسوریازیس یک بیماری شایع پوستی است. در این بیماری ضایعات پوستی به صورت پلاک های پوستی قرمز رنگ با حدود مشخص همراه با پوسته های سفید مایل به نقره ای دیده می شوند. محل های شایع ابتلا شامل اندام ها مانند آرنج و زانو، کف دست و پا، سر و ناخن، تنه و قسمت های چین دار مانند زیر بغل، کشاله ران، زیر سینه و انتهای ستون فقرات هستند. در این بیماری گاهی درگیری مفاصل نیز دیده می شود. بروز بیماری با عواملی چون تروما، عفونت و مصرف برخی داروها مرتبط است، بدین معنی که در محل های ضربه یا به دنبال ابتلا به بیماری عفونی و گاهی به دنبال مصرف برخی داروها بیماری ظاهر می شود. حدود ۲ – ۵ درصد از خانم ها و ۰.۱ – ۰.۳ درصد از آقایان مستعد ابتلا به پسوریازیس هستند. این بیماری بیشتر در بالغین در سنین ۳۵ سالگی دیده می شود. بیماری معمولا شروع تدریجی دارد و ممکن است به صورت حمله ای و ناگهانی بروز کند.

آیا پسوریازیس واگیردار است؟

علل مختلفی در بروز بیماری پسوریازیس موثر هستند. در بعضی موارد عوامل ژنتیکی موثر هستند. در موارد دیگر وراثت بی تاثیر است. انواع مختلفی از بیماری پسوریازیس وجود دارد، اما شایع ترین آن ها پسوریازیس پلاکی است. در این بیماری، ضایعات اغلب در زانوها، آرنج ها یا پوست سر ظاهر می شوند. با این حال ممکن است در هر قسمتی از بدن وجود داشته باشند. پچ های پوستی ممکن است متورم، خارش دار بوده و موجب زخم گردند و ترک خورده دچار خونریزی شوند. انواع دیگر پسوریازیس همچنین ممکن است موجب نقطه های قرمز کوچک، برآمدگی های پر شده از چرک و ضایعات پوسته دهنده قرمز در نواحی مختلف شوند.

چگونه افراد به بیماری پسوریازیس مبتلا می شوند؟

دانشمندان معتقدند که ژن های خاصی عامل پسوریازیس هستند. بنابراین اگر فردی در خانواده شما به بیماری پسوریازیس مبتلا باشد، ممکن است شما نیز ژن های مشابه را داشته باشید و احتمال ابتلا به این بیماری در شما افزایش یابد. حتی افرادی که ترکیب ژنی صحیحی دارند، ممکن است چندین عامل موجب تحریک یا فعال شدن بیماری شوند. این عامل می تواند یک عامل فیزیکی مانند بریدگی، خراشیدگی، آفتاب سوختگی شدید یا یک عفونت مانند گلو درد استرپتوکوکی باشد. استرس، مصرف برخی داروها و آب و هوای سرد که موجب خشکی و ترک خوردن پوست می شود، نیز محرک های شایعی برای بیماری پسوریازیس هستند. اما وجود یک فرد مبتلا به پسوریازیس در اطراف شما عامل ایجاد بیماری نیست.

• زمانی که عاملی بیماری پسوریازیس را تحریک می کند، این وضعیت برای طولانی مدت ادامه خواهد داشت. این بدین معنی است که بیشتر افراد این بیماری را در تمام طول زندگی خود داشته اند، در هر حال بیماری پسوریازیس به کمک دارو و سایر درمان ها قابل کنترل است.

تماس فیزیکی در پسوریازیس:

تا قبل از این که پزشکان علت بیماری پسوریازیس را کشف کنند، این بیماری اغلب با بیماری جذام اشتباه گرفته می شد و تصور بر این بود که افراد مبتلا به پسوریازیس، بیماری واگیردار دارند. هم اکنون مشخص شده است که شما با تماس با فرد مبتلا به این بیماری مبتلا نمی شوید. همچنین پسوریازیس از طریق رابطه جنسی و یا شنا کردن در آبی که فرد مبتلا در آن قرار گرفته منتقل نمی شود.

• افراد به علت وجود برخی ژن ها به پسوریازس مبتلا می شوند، نه به علت بهداشت ضعیف، نوع رژیم غذایی یا شیوه زندگی و یا هر عادت دیگر.
• این افراد بیماری را از فرد دیگری دریافت نکرده اند و آن را به فرد دیگری منتقل نمی کنند.

اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، می توانید با خانواده، دوستان و همکاران به طور واضح در مورد سوء تفاهم های موجود در مورد این بیماری صحبت کنید. اگر شما با فردی در ارتباط هستید که به پسوریازیس مبتلا است، به آن ها اطمینان دهید که این بیماری دیدگاه شما در مورد آنها تغییر نمی دهد.

• در حال حاضر راه های مناسبی برای درمان پسوریازیس در دسترس است که در بیشتر موارد می توان به بیمار امید رفع علائم پسوریازیس را داد. راه های درمان پسوریازیس شامل ترکیبات موضعی و درمان های خوراکی و تزریقی هستند. اخیرا داروهای بیولوژیک نیز جایگاه ویژه ای در درمان پسوریازیس پیدا کرده اند.

تفاوت پسوریازیس و اگزما

هر یک از شما ممکن است خارش پوستی که با برآمدگی های قرمز بر روی پوست همراه است را تجربه کرده باشید. شرایط مختلف و زیادی ممکن است موجب خارش پوست شوند. بیماری پسوریازیس و اگزما از جمله شرایط پوستی شایعی هستند که علائم شبیه به یکدیگر از جمله خارش پوستی شدید دارند و متخصص پوست می تواند این دو بیماری پوستی را از یکدیگر متمایز سازد.

• اگزما با علائمی چون پوست خشک، قرمز و خارش دار که در اثر التهاب ایجاد شده اند، ظاهر می شود. اگزما عموما در کودکان ایجاد می شود، اما بزرگسالان را نیز درگیر می کند. درماتیت آتوپیک نام دیگر بیماری اگزما است که به کمک داروهای خوراکی، کرم ها استروئیدی و نور درمانی درمان می شود.
• بیماری پسوریازیس یک شرایط پوستی مزمن است که در اثر فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی ایجاد می شود. علائم پسوریازیس شامل پوسته پوسته شدن پوست، التهاب و پلاک های پوستی ضخیم، براق و سفید یا پلاک های قرمز هستند. درمان پسوریازیس به کمک کرم های استروئیدی، نور درمانی و داروهای خوراکی مانند داروهای بیولوژیک انجام می گیرد.

۱- پسوریازیس و اگزما چگونه احساس می شوند؟

• اگزما موجب خارش شدید می گردد. خارش ناشی از اگزما ممکن است تا حدی شدید شود که پوست شما در اثر خاراندن زیاد دچار خونریزی گردد.
• اگر شما به پسوریازیس مبتلا هستید، خارش را نیز تجربه می کنید، اما مشکل چیزی فراتر از خارش است. در پوست خود احساس سوزش و گزش می کنید. برخی افراد اظهار می دارند این وضعیت مانند حالتی است که حشره ای شما را می گزد.

۲- پسوریازیس و اگزما چگونه دیده می شوند؟

• اگزما پوست شما ملتهب و قرمز می سازد. این حالت پوست را پوسته پوسته، زبر و خشن می کند. شما ممکن است پلاک های صاف و چرم مانندی را مشاهده کنید که در برخی موارد تیره هستند. اگزما همچنین موجب ورم کردن ناحیه درگیر می شود.
• برخی علائم مانند حالتی که در اگزما وجود دارند، در پسوریازیس نیز دیده می شوند. شما ممکن است در پسوریازیس، پلاک های پوستی قرمز داشته باشید. پلاک ها ممکن است براق یا پوسته پوسته و البته برآمده باشند. اگر همچنان متمایز ساختن این دو از یکدیگر برای شما دشوار است، باید بدانید که در پسوریازیس پوست در مقایسه با اگزما ضخیم تر بوده و التهاب بیشتری دارد.

۳- پسوریازیس و اگزما در چه نواحی دیده می شوند؟

اگزما عموما در نواحی از بدن که خم می شوند، مانند قسمت داخلی آرنج یا پشت زانوها ظاهر می شوند. شما ممکن است در گردن، مچ دست ها و مچ پاها نیز دچار اگزما شوید. اگزما در کودکان عموما در چانه، گونه ها، پوست سر، قفسه سینه، پشت، بازوها و ساق پاها ظاهر می شود.

پسوریازیس عموما در نواحی زیر ایجاد می گردد:

• آرنج ها
• زانوها
• پوست سر و صورت
• کف پاها
• کف دست ها

شما ممکن است پلاک هایی در نواحی دیگر نیز داشته باشید:

• انگشتان دست ها و پاها
• دهان و لب ها
• پلک ها
• گوش ها
• چین خوردگی های پوستی

۴- چه چیزهایی پسوریازیس و اگزما را تحریک می کنند؟

اگزما عموما در اثر مواد که موجب آسیب به پوست می شوند، ایجاد می گردد مانند:

• صابون ها
• پاک کننده ها
• ضدعفونی کننده ها
• آبمیوه های صنعتی و گوشت ها

عوامل آلرژی زا نیز می توانند موجب اگزما گردند، مانند:

• گرد و غبار
• حیوانات خانگی
• دانه گرده ها
• قارچ
• شوره
• برخی خوراکی ها

عفونت و همچنین استرس (اگزما ناشی از استرس)، عرق کردن، گرما، رطوبت و تغییر در هورمون های بدن نیز می توانند آغازگر اگزما باشند. برخی از این عوامل محرک مانند استرس و عفونت مشترک در پسوریازیس نیز دیده می شود. اما شما ممکن است در اثر جراحت های پوستی نیز دچار حملات پسوریازیسی شوید برای مثال:

• واکسیناسیون
• آفتاب سوختگی
• خراشیدگی ها

برخی داروها نیز می توانند موجب حاد شدن پسوریازیس شوند، مانند لیتیوم که در درمان اختلال دو قطبی به کار می رود و یا داروهایی که برای درمان مالاریا استفاده می شوند.

۵- پسوریازیس و اگزما در چه سنی آغاز می شوند؟

اگزما بیشتر در کودکان و خردسالان ایجاد می شود. در بیشتر موارد با بزرگ تر شدن کودک، علائم اگزما برطرف می شود. شیوع اگزما در بزرگسالان کمتر است، اما وجود دارد. اگزما معمولا به همراه سایر شرایط مانند بیماری تیروئید، تغییرات هورمونی و استرس ایجاد می شود. از طرف دیگر، پسوریازیس اغلب در سنین بین ۱۵-۳۵ سال بروز می کند. اما شما ممکن است در سنین دیگر نیز به این بیماری دچار شوید. شیوع پسوریازیس در کودکان نادر است.

شرایط مرتبط با پسوریازیس و اگزما:

• اگر شما به اگزما مبتلا هستید، به احتمال زیاد پوست خشک و حساسی دارید. شما ممکن است فرد مبتلا به آسم یا تب یونجه در خانواده خود داشته باشید.
• پسوریازیس معمولا به همراه سایر بیماری های جدی وجود دارد. اگر شما به پسوریازیس مبتلا هستید، ممکن است به دیابت، بیماری قلبی یا افسردگی نیز مبتلا باشید.
• بسته به تشخیص پزشک که مشکل پوستی شما پسوریازیس است یا اگزما، راه هایی برای رفع مشکل توصیه می گردد